bardzo emocjonalny i pełen optymizmu film o szukaniu swojego miejsca na świecie.
Od pierwszych minut 'Moskwa...' zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Związek Radziecki został tutaj ukazany z niesamowitą precyzją; te kolejki po papier toaletowy i napięta atmosfera, donosy - starsi Polacy pamiętają takie rzeczy. Na wielkie uznanie zasługuje fakt, że również Robin Williams mówił tutaj po rosyjsku - to nie typowo amerykańska produkcja, gdzie nawet hitlerowcy mówią po angielsku, a Moskwa czy Paryż to dwie ulice i Kreml lub Wieża Eiffel'a w tle :)
Oglądanie tego filmu wywoływało we mnie mieszaninę uczuć - wzruszenia, goryczy, optymizmu... Robin Williams zagrał po prostu brawurowo - jest tak przekonujący, że widz utożsamia się z nim od samego początku. To twardziel, optymista, a także człowiek z wrażliwą duszą i pełen miłości. Znajduje przyjaciół i potrafi się im odwdzięczyć, wszystkich szanuje - również ojczyznę, za którą tęskni, choć nie może tam żyć.
Jest to także film o utracie marzeń - jak w przypadku jego przyjaciela Anatola - który pragnie wolności, a jednak to nie jemu zostało to pisane.
Warto zwrócić również uwagę na prawnika Ramireza - twarzowy klon Ala Pacino i kubański akcent Tony'ego Montany - aż łza w oku się kręci :)
Podsumowując, 'Moskwa nad rzeką Hudson' to film prosty, ale tak psychologiczny, poruszający tyle tematów, naładowany tyloma emocjami, że mogę określić go tylko jednym określeniem - GENIALNY.